Wielokrotnie tłumaczyłeś grafikowi, że w projekcie ma użyć koloru skorupki jajka, a on zastosował jasne brązy. Zaznaczyłeś wyraźnie, że logo ma być amarantowe, a dostałeś je w kolorze fuksji. Mówiąc, że w projekcie chcesz gołębią szarość otrzymałeś kolor nie taki, o jakim myślałeś. O co tutaj chodzi? Czy graficy nie rozróżniają kolorów? Jeśli spotkało Cię coś takiego i chcesz w przyszłości uniknąć podobnych wpadek przeczytaj artykuł na naszym blogu: Jak rozmawiać z grafikiem o kolorach.
Ludzie nie myślą tak samo
Klienci opisując kolor bardzo często odnoszą go do przedmiotu w danym kolorze. Mówią więc o górniczym zielonym, majtkowym różu, pudrowym różu, kolorze pąsowym, kawowym, biskupim itd. Grafik realizuje życzenie klienta i dobiera kolor w jego mniemaniu odpowiedni. Pokazuje projekt i okazuje się, że nie o to chodziło. Skąd te rozbieżności między klientem, a grafikiem odnośnie koloru? Skąd się biorą nieporozumienia? Cały problem w tym, że ludzie nie myślą tak samo.
Rozmawiając z grafikiem o kolorach zakładasz, że on doskonale wie o jaki kolor Ci chodzi. Czy aby na pewno? Zastanów się, grafik nie jest jasnowidzem, nie potrafi czytać w Twoich myślach. Jeśli mówiąc, że chcesz jagodowy kolor na okładce projektu myślisz o dojrzałych owocach możesz się zdziwić otrzymując okładkę w kolorze lodów jagodowych. To też jest kolor jagodowy ale zupełnie inny…
W takim razie jak rozmawiać o kolorach?
Przede wszystkim precyzyjnie, czyli musimy zacząć od odrobiny teorii. Dwa najczęściej stosowane w projektowaniu graficznym tryby kolorów to RGB i CMYK. Jeśli projektujemy prace do wyświetlania na monitorach, tabletach czy smartfonach korzystamy z przestrzeni barwnej RGB. Jeśli natomiast projektujemy prace do druku wtedy nasze projekty muszą powstać w CMYK-u.
RGB – nazwa to skrót powstały z pierwszych liter R-red, G-green, B-blue. W tej przestrzeni barwnej kolory tworzy się poprzez mieszanie trzech wiązek światła: czerwonej, zielonej oraz niebieskiej. W ten sposób możemy uzyskać każdy inny kolor np.: R-255, G-255, B-255 to kolor biały, R-0, G-0, B-0 to kolor czarny, R-227, G-6, B-19 to kolor czerwony. Monitor świeci kolorami dlatego paleta RGB posiada większy zakres kolorów i są one bardziej wyraziste.
CMYK – nazwa to skrót powstały z pierwszych liter C-cyan, M-magenta, Y-yellow, K-black. Kolory tworzy się poprzez nakładanie kolejnych farb, a miejsce niezadrukowane pozostaje białe. C-0, M-100, Y-100, K-0 takie składowe dadzą nam kolor czerwony. Paleta CMYK ma mniejszy zakres kolorów i nie da się w niej odwzorować wszystkich kolorów RGB. Dlaczego to takie ważne? Jeżeli np. masz „gotową ulotkę” w RGB to grafik będzie musiał przekonwertować ją w programie graficznym do przestrzeni barwnej CMYK jeżeli ma zostać wydrukowana w drukarni. Efekt wydruku może Cię zaskoczyć bo kolory będą zupełnie inne niż widziałeś je na ekranie monitora.
Podsumujmy
Jeżeli w swoim projekcie chcesz konkretny kolor najlepiej podaj jego składowe. Dla prac webowych w RGB, dla prac do druku w CMYK-u.
Jeżeli nie znasz składowych koloru to znajdź zdjęcie, na którym jest Twój kolor i wyślij je do grafika. Grafik mając otwarte zdjęcie w Photoshopie może pobrać próbkę koloru kroplomierzem i otrzymać jego składowe.
Każdy z nas ma monitor innego producenta, z innymi ustawieniami. Obraz na Twoim monitorze może wyglądać inaczej niż na monitorze grafika. Spróbuj otworzyć ten sam projekt na monitorze i komórce. Widzisz różnice? Pamiętaj, że kolor na monitorze zawsze jest bardziej intensywny, nasycony i błyszczący niż na wydruku.
Rozmawiając o kolorach bądź precyzyjny. Nie mów: proszę trochę rozjaśnić ten kolor, jak dla mnie ciut za ciemne, proszę odrobinkę nasycić. Określenia typu: ciut, nieco, trochę, bardzo, albo mocno nic nie mówią. Ile to jest ciut? Ja nie wiem. Powiedz lepiej tak: proszę rozjaśnić ten kolor o 20%, proszę dołożyć 15% czarnego.
Jeżeli zamówiłeś u grafika logo domagaj się aby sprecyzował użyte kolory. Musisz wiedzieć jakie składowe w RGB i CMYK-u mają Twoje kolory firmowe. Powinien jeszcze podać nr koloru Pantone. Ale o tym w kolejnym artykule.
